در واقع بیوگاز مخلوطی است از گازهای گوناگون که گاز متان عنصر اصلی تشکیل دهنده آن است (الماسی، 1361)؛ به طوری که حدود 55 تا 70 درصد این گاز را متان و حدود 35 تا 40 درصد آن را دی اکسید کربن و درصد بسیار ناچیزی را گازهای ازت و هیدروژن سولفوره و غیره تشکیل میدهند که مقادیر این گازها بستگی به دمای مخزن هضم و نوع مواد آلی داشته و با تغییرات آنها درصدهای گاز تغییر مییابند (عبدلی، 1363). به مجموعه گازهای تولیدی حاصل از هضم و دفع فضولات، اعم از انسانی، گیاهی و حیوانی که در نتیجه فقدان اکسیژن و فعالیت باکتریهای غیر هوازی خصوصاً باکتریهای متانزا تولید میشود، بیوگاز گفته میشود. مشهورترین نمونه استفاده کاربردی از بیوگاز در ایران مربوط به حمام شیخ بهایی است که در دوره صفویه (قرن 11 هجری) توسط شیخ بهایی طراحی شد. گرمای آب خزینه این حمام توسط گازهای ناشی از فاضلاب مسجد جمعه و شعله یک شمع تأمین میشده است (نجف پور، 1374). شناخت علمی گاز متان و استحصال و کاربرد گسترده از بیوگاز به شکل امروزی به قرن 19 و اوایل قرن بیستم باز میگردد. در سال 1808 میلادی، شخصی به نام همفری دیوید به وجود گاز متان در فضولات حیوانی پی برد. وی با استفاده از دستگاه تقطیر و در شرایط خلاء در آزمایشگاه موفق به جمع آوری گاز متان از مخلوط فضولات گاوی و کاه شد. دیوید در آزمایش خود 3/0 لیتر گاز متان از تخمیر فضولات گاوی به دست آورد (ثقفی، 1382). اولین مخزن هضم بیهوازی به شکل نوین در سال 1859 در بمبئی هندوستان ساخته شد. این ایده به انگلستان برده شد و شکل بهتری از مخزن طراحی شد و در سال 1895 از بیوگاز حاصل برای روشنایی چراغهای گازی خیابانها که در آن زمان در انگلستان مرسوم بود استفاده شد. سپس این طرح جدید به هندوستان برگردانده شد و بر اساس آن طرحهای زیادی در هندوستان ساخته شد (لودویک، 1374).
تعداد مشاهده:
850
مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.zip
حجم فایل:1,349
کیلوبایت
قیمت:
5,000 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.
پرداخت و دریافت فایل